İsyanlar Karanlıkta Acıklı Olur

adını bile unutmuşken
simanı bile hatırlamazken
sana ağlıyorum
sen nedenini bilmediğim
korkum
cesaretim
acımdın
şimdi senden geriye kalanları yakıyorum
onların beni yakabildiği kadar

seni her özlediğimde geride bırakmadıkların gelir aklıma
sen içimdeki yangını tanıyamadın
ben kendimi...
sen maktulüm
sen sevdiğim
sen benim özlemim
ölümüm
isyanımsın
her isyan bastırılır ama ölümler geri gelmez
biz öldük
benim ağlayanım yok

isyanlar karanlıkta acıklı olur
....

İstanbul, Aralık 2005