İsyanla Çıkış Şiiri - Şahin Demirtepe

Tehditle sentezli bir isyan bırakıyorum sana dünya.
Umut yelkeninden ayağı kayıp düşerek, karamsarlık denizinde kulaç atan,
Hüzünler okyanusuna ağır ağır batan,
Benim işte;
Gel otur iyi dinle
Ellerimle düğümlediğim ayaklarımı
Kör kilitler vurduğum ruhumu açıyorum artık
Bir devri kapatacağız birazdan
Maddeten neyi kaybettik bilmiyorum ama
Manen geri dönülmez derecede geriye gittik
Sokakları Yeni Çağ kokan şehrin
Bastildeki son mahkumlarından biriydik
Fakat farkettim ki
Özgürlük, Kartal’ın gözlerindeki keskinlik kadar yakın,
Bulutlar kadar da uzaktı
Ama geliyordu yavaş yavaş
Ve bir duygu gibi
Mesela Hüzün kadar derinden hissediliyordu
Bulutlara dokunmaya birkaç adım kaldı
Hissedebiliyorum
Özgürlük bize doğru yaklaştı
Şimdi baş kaldırma sırası bizde
Biz çok çektik ey dünya
Kanımız göz yaşımızla yarıştı
Şimdi saklanma sırası sende
Ellerimizle toprağa verdiğimiz hayallerimizi
Yeni bir düzene olan bitmez sevdamız,
İntihar etmek üzere olan makus talihimiz kurtaracak
Doludizgin koşacağım son kez
Yeni Çağ kokulu sokaklarında
Hayallerimizin son yanışları bunlar
Yaşama yeniden tutunacağım
İçine dert olsun ey dünya
Bizden çaldığın her duyguya inat
Ciğerlerim sökülürcesine Yakın Çağa koşacağım !
Toprağa verdiğim her duygu için
Orada bir gül yetiştireceğim
Gözyaşlarımla sulayıp, kinimle besleyeceğim
O gülün yaprakları donatacak dört bir yanı
Ama bir daha sana yenilmeyeceğim
Yıkılmış vaziyetime son kez bak ey dünya
Mumla arayacaksın ama ben geri gelmeyeceğim.