İşte ben sensiz geçen her güne
İsyanımla merhaba diyorum
Tadı yok ki bir ekmeğin suyun
Sensizken soluduğum havanın
Yok ki sevenim senin gibi
Ben çiçekleri bile sevemem
Korkarım dikenlerinden
Ben sevilmedim sevdiğim kadar
Yaşamadım ki hiç sevgiyi
İçimdeki o eşsiz duyguyu
Yani acımı hüznümü
sabır çektikçe sensizliğe
isyankar oldum her günüme
Unatma babacığım ben sensiz isyankarım yaşama...
Kayıt Tarihi : 16.2.2008 20:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!