İsyankarım Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Bundan bilmem kaç yıl önce dünyaya gelmişim
Kendimi bildiğimden beri
Kâğıt ve kalemlerimle gezdim
Bazen kötü yazdım bazen iyi
Kimini güldürdüm bazılarını da üzdüm
Bu yaşantı bayatladı
Artık hayattan bezdim
Canıma tak dedi
Yağmur yağdı ıslandım gezdim
Görenler deli dedi
Rüzgâr esti savruldum gezdim
Görenler boş bir kâğıt, kuru yaprak sandı
Kim ne derse desin ben yaşarken öldüm
Bilmediler içimdeki derdimi
Çünkü içim kan ağlarken hep güldüm
Bir gün kader güldürür dedim di
Her derdin üstesinden gelebilirim sandım
Dayanamıyorum yitirdim artık sabrımı
Günaha mı giriyorum bilmiyorum
İsyankârım dünyaya, isyankârım kaderime
İsyankârım böyle, böyle yaşamaya