ayaz yârim!
kar boran gördü bu yürek
ilkbaharda soldum, sonbaharda açtım bazen…
güneşe inat ayaz tutar yüreğim
haziranda üşür bazen düşlerim
kardelen gibidir
baharı beklemeyen sabırsız tavrım
pek de anlamam ya sahilden martıdan
ilhamdır bana rüzgâr esince bozkırdan
bozkır ki gündüzü yangın gecesi elem…
palandöken eteğinde
ruhumu yoğurmuştur şehrin pusat hali…
bu halden muradım
bahtiyar olsun satırlarım…
durgun ve solgun da değilim. asla!
bozkır bakışlı dadaşlar gibi
isyankârdır fıtratım…
bedenim
şehrin caddelerinde iz ararken
gökyüzüne
kanat açmaktadır ruhum…
ruhumun kavuşmak istediği
kızıl elmadır sevdam…
sevdam ülkümdür,
kardelen ülküdaşım…
budur deli gönlümde,
günbegün büyüttüğüm…
mayıs / 2017
Kayıt Tarihi : 6.5.2023 23:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!