İsyankar Aşık Şiiri - Yorumlar

Gecenin bu zifiri karanlığında saatin kaç olduğundan haberim bile yokken kalemi elimd buldum.Bu gün dertleşeceğim, içimi açabileceğim hiç kimse yoktu.Bu gün kendimi çok yalnız hissettim.sanki bu koca dünyada bir başıma gibiydim.Bu gün yaptığım hiç bir şeyden zevk alamadım.Karnımın acıktığını hissediyorum.Mutfağa gidiyorum her şeye tiksnerek bakıyorum.müzik dinlemek istiyorum, bütün şarkılar bana inat ayrılığı çalıyor.televizyonu açıyorum bakıyorum fakat ne izlediğimi bilmiyorum.test çözüyorum okuyamıyorum harfler birbirine giriyor.Bu gün tek avuntum sağ cebimdeki cep telefonumdu.Maalesef oda hiç çalmadı.Sanki bu gün herkes beni terk etmişti.Herşey bana inat bir kenara çekilmişti.Ağlamak istedim.Onu bile beceremedim.Göz yaşlarım yanaklarım yerine yüreğime aktı.Bu gün beni muttlu eden, yüzümü güldüren tek şey babamın bana'kızım hadi yemeğe gel' demesiydi.Onunla kendimi avuttum bir nebzede olsa.Sofraya oturdum ama tabak bana ben tabağa bakıyordum.Neyse geç olmadan uyuyayım dedim ama uykuda beni terketmişti.şöyle bir baktım etrafımdakilere herkesin bir yaşama sebebi vardı.Belki benimde verdı ama o sebebte beni terketmişti.Kendimi sokaklara atmak bağıra bağıra ağlamak,içimdekileri karanlığa dökmek,yanlızlığımı yıldızlara anlatmak,geceyi dalgalarla paylaşmak istiyorum.Şu an kendime yakıştırdığım tek şey terk edilmiş olmak.Bu gün insanlarıda anlayamadım.sanki hepsi bir şeyler yapma çabası içindeydiler.Ben bu gün bu çabayıda kaybettim.....
Meğer insan sevdiğni kaybedince her şeyini kaybediyormuş...