İsyankar Ağaçlar Şiiri - Eray Genç

Bağır bağırabildiğin kadar
Kısılsın bana nârince seslenen sesin
Defterimde sana yazılan mısralar utandı
Sana yazan kalemim bir an olsun uslandı
Hey sen ! bunları gör ..
Kömür gibi olan gözlerin birden olsun kör
Şimdi sus !
Konuşma !
Dinle !
Sessizce etrafa bak ve saçlarına dokun
Diken gibiler öyle değil mi ?
Elin acımış olmalı
İyi olmuş.
Şimdi ben sustum.
Konuşmadım .
Ve dinledim..
Ağaçlar birşeyler fısıldadı
Kuşlar yere eğdi başını
Ve ben cebimden bir sigara çıkarttım
Hani senin o güzel değil dediğin sigaradan
Ciğerlerime doğru yolculuğa çıktı senin ciğerini sevmeyen dumanlar
Beni uçurumdan çeken o ellerin meğerse derin bir okyanusa fırlatmış.
Lâkin öyle bir gün gelir ki okyanusta yüzen küçük balıklar koca bir balinaya dönüşür.
Kuşlar başlarını kaldırır, ağaçlar susar.
Şimdi ben bunları yazarken bir yandan elimde can cekişen fotoğrafın var
Onunla beraber bazı eski mısralara baktık
Kafa salladı olmaz dedi ve
böyle devam etmemi söyledi
Evet haklıydı, çünkü ;
Yollarına güller ekmekten başka varmıydı günâhım
Sen de duy bunları gelsin kulağına her gün âhım