İsyankar Şiiri - Sedat Erdoğdu

İSYANKAR

Metris ’in dört yanı, taştan duvarlar
Güneşi görmeden, geçiyor yıllar
Zalimin zulmüne, boyun eğmedim
Sicilim bozuldu, adım “isyankâr…”

Elimde tüfeğin, pası duruyor
Her gün tel örgüye, kuşlar konuyor
Demir kapı sağır, penceresi kör
Metris’e düşenin, rengi soluyor…
Gardiyan kapıda, nöbet bekliyor
Metris’in üstüne, karlar yağıyor…

Yıkılası Metris, suyun bulanık
Yüreğimde kaldı, ağır bir yanık
Kirpiğimde dondu, kar taneleri
Suçumuz sabitti, “İsyankar” sanık…

Sedat Erdoğdu