İsyankar Şiiri - Ali Bal

isyankar

Verdin kaşıkla aldın kepçeyle,
Bir ömür geçermi dertle çileyle,
Hangi kulun tatmış hayatı söyle,
Kulları yaratmanın sebebi bu mu.

Bunca acıların kahrını çekmek,
Değermi söyle bir dilim ekmek,
Cennetten attım, kulumu demek,
Madem yemeyecek meyve ne gerek.

Bazen aç bırakıp bazanda doyup,
Önüne meyveler yasaklar koyup,
Erkeği nefs verip, bayanı soyup,
Bakmayın demenin alemi var mı.

Madem kul olarak yarattın böyle,
Ömrümüzü biçtin dertle çileyle,
Birde korkuları verip gönüle,
Ahrette cehennem ateşi niye,
Her kula ayrı dertleri verdin,
Bir gün gülmeyin ağlayın dedin,
Dağlara taşlara yükler yükledin,
Almadılar diye bize mi verdin.

Hani çok merhamet sevgin vardı,
Kışların ardından bahar doğardı,
Hangi kulun dertsiz bahtlı yaşadı,
Merhamet sevgi bumuydu bize.

Türlü türlü dertler yarattın felek,
Kimi çıplar, kimi kaftan yelek,
Hiçte uymasın bedenine diyerek,
Dalga geçmekmi muradın vardı,

Bir lokma ekmeğe bunca çile,
Bu kadar dertleri yarattım diye,
Yüklemek sırtına olur mu niye,
Merhamet adalet bumuydu söyle.

En sonunda isyan ettirdin bizi,
Tutmasın çiğnesinler verilen sözü,
Bağrımıza basıp koruyla közü,
Sana mutluluk verirmi söyle…

26720-0918 balix eryaman