İsyanında gel.. Şiiri - Şeref Yıldırım

pembe düşlerimde kayboldum, bir daha uyanmamacasına..
karanlıklar içersinde param parça, kokuşmuşluklarda öfkeli,
düşünme gücüm tükeniyor, iyi kötü, güzel çirkin karmaşasında
iğreniyorum kendimden,utanıyorum insanlığımdan, isyanlarla dolu..

hani var ya… çıkmak yükseklere tek başına seven sen, sevilen sen
taşlar kanastada ellerimi, tozlar kaplasa da yüzümü…
yüreğimin yangınları yok, kahırlarım, hayal kırıklıklarım yok…
güveniyorum kendime, yalnızlıkların ortasında gururlu ve onurlu

neden diyorum bunca telaş.? sevgilerin emeksizliğinde, anlaşılmazlığında
kirlenmişlikler içersinde uçuşan, insanı insanlık dışı yapan banknotlar…
ve en zengin olmayı hedefleyen riyakar, sahte, değersiz ve erdem yoksunu tipler
oysa. ki; .umulanlar ne, beklentiler ne, bir tatlı söz, dostça sarılan sevgi dolu kollar

menfaat peşinde, içten hesaplı,kendini dünyanın merkezi sanan budalalar..
bilmezler ki asıl suçlu onlar,ve düşünceleri..
ben yokum artık bu kirlenmiş sürülerin arasında
gel eğer seninde yüreğinde duygu, isyanında yeniden doğma varsa..gel

14.11.2006