İsyanın Sesi Şiiri - Ömer Faruk Karaman

Bir akşam bütün sesler kesildi,
Yalnız senin sesin yankılandı odamda,
Bir gece bütün ışıklar söndü,
Yalnız senin aydınlığın vardı odamda,
Sakladım seni
Yüreğimde bir sevda gibi,
Hiç unutmadım
Daha doğrusu unutamadım,
Çünkü sevdim seni...

Yapayalnız odamda karanlığın hazin sesi,
Kafamdan ayaklarıma kadar yandım,
Konuşamıyorum...
Kül oldu yüreğimin isyankar nefesi,
Korkunun içine ansızın daldım
Artık sadece...
Yaşadığımı hissediyorum,
Ne duyuyorum, ne de görüyorum...

Hissediyorum seni bir yangın gibi,
Ateşler içinde yanan tenimde,
Seni hiç unutamıyorum
Bir an olsun aklımdan çıkaramıyorum,
Bende aşkı için isyan edenlerdenim,
Ben aşkı unutmak için yaşamıyorum,
Çünkü...
Ben sevdayı ölümsüz bilenlerdenim...