İsyanın Çığlıkları Şiiri - Güner Demirci

Pusuda bekleyen gözlerin, hain gölgeleri,
İktidarın karanlığı, kuşattı aydınlığı.
Duyulmadı sokakların sessiz çığlığı,
Gerçeği örttüler, yalanlara saklandılar.
Karanlık güçler, adaleti boğarak,
Pusu kurdular, aydınları vurdular.

Sevgisizler dünyasında tutsaktılar,
Girip çıkanlar vardı aralarında,
Alevler gibi bir acı sardı bedenlerini,
Günü bekletip, önlerine ölümü koydular,
Darağacı kurdular akan sevgimize,
Pusu kurdular, devrimcileri vurdular.

Çağırma uzaklardan, ben yine gelirim,
Gelemem öyle, ağlamaklı bakma gözlerime.
Belli ki seninle bitecek bu özlem,
Bak şu insanlara, kapılara kilit vurdular,
Uzaklardan seslenme acıyan gecelerime,
Pusu kurdular, kadınları vurdular.

Eski gülümsemelerini beyhude aradım,
Bir bıçağın ucunda yürür gibiydin içimde.
Sana ne yaptılar çocuk, neler yaşadın?
Baktığım her yüz, yarama tuz ekerken,
Derin acılar çekerken, her bir yanda,
Pusu kurdular, çocuklarımızı vurdular.

İktidarın mahkemesi adalet mi, zulüm mü,
Halkın seçtiklerini sessizce sürerlerken.
Anayasa hükmünü yitirmiş, hukuk susturulmuş,
Milletin iradesine boyunduruk takarken.
Zincirlerle bağladılar, halkı susturdular,
Güçlerini yıktılar karşısına, pusu kurdular,

Gülerdi içimize, ay doğardı gecemize,
Gözleri kaybolurdu, hüzünle birleşirdi.
Birbirimize sarılır, sevgiyle dolardı kalbimiz,
Unutmadık o günleri, acılarla yürüdük biz
Gölgeler sardı, karanlık düştü hanemize
Halkımıza pusu kurup, insanlığı vurdular.

Korkular yıkılır, bir gün, umut yeşerir
Kırılır zincirler, uyanır halkın umudu,
Yüreklerde iz bırakmış, direnişin kanıtı,
Acılar biter, özgürlük olur, yıkarlar duvarları
Sesler yükselir, zalimler susar, karanlık biter
Aydınlık sarar, yankılanır özgürlük sedaları.
20 Ekim 2024