İsyanın Başlangıcındayım

Ne zevksiz bir hayat çerçevesiiçindeyim
Hiçbirşey beni mutlu etmiyor.
Ufak oyunlarla mutluluğu oynasam,
Çıkmaz sokaklar çıkıyor karşıma...
Nereye koşsam yoruluyor, çöküyorum.
Yük biniyor sanki dizlerimin üzerine...
Sabır suskunlukltur çoğu zaman,
Ben suskun hallerimi seviyorum;
Bazen feryadım dalga olup kıyıya vurmuş olsada,
Yağmur yağıp fırtına çıksada,
Ben bunlardan sonra yakamoz olmayı seviyorum...
En uç kuytularda bulurum kendimi,
İsyanın başlangıcında dediğim yerdeyim...
Hüzün kesme nefesimi,
Haketmiyorum ben bu hüzün adasında boğulup gitmeleri,
Sebepsiz, yersiz, anlamsız belkide tarifi yok,
Ama kafa tutuyorum dünyaya,
Kendi kendimin başlattığı savaş içindeyim;
Galip olmaya çalışıyorum inatla.
Hesap sorduğum ama cevabını kendimin bile bilemediği yanlızlığımla boğuşuyorum...
Herkese bir yer var hayatımda belki,
Belkileri soru işareti olarak kullanmasamda,
Bir noktam var sonunda;
İşte ben bu hayatın içinde
İsyanın başlangıcındayım...