Baykuş bakışlı gecenin,alaca karanlık saatlerinde
Sessizce çatırdıyor,su yürüyen ağaçların dalları
Ayrılık,kötü haber almış kadın çığlığı,çınlatıyor her yanı
Senin kapın, bacan, kulakların tıkalı.
Sardı ortalığı üvey rüzgarların tozu dumanı
Hatta papucumu dama attığı
Bu mecalsiz kalmış yürek isyanı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
kutlarım güzel bir çalışma
güzel tebrikler farklı bir anlatım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta