bu ğün senin en mutlu ğünün
icimde kaldı benim karanlık hüzün
kahretmiyorum lanet etmiyorum hayata
icimden kim kusuyorum bilki adeta
herkez mutlu iken gülmeyen yüzüm
kapımda bekliyor belkide beni ölüm
en icten yaşandığı hayatda
öfken biliyorum şu an son safada
mutluluk huzur dediğin tren
bizim istasyona uğramıyor neden
ya sucum ğünahım cok biliyorum
sana avuc actım allahım senden özür diliyorum
03.07.2014
Kayıt Tarihi : 31.5.2017 17:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!