Benim ilk ve son aşkım, sanadır bu isyanım;
Bir gün sormuştun bana, sen ve ben demiştin bilmem hatırlar mısın?
Tamamlamıştım gözlerine bakarak sen ve ben bir bütünüz diye.
Arkasından ya bölünürsek bir elma misali demiştin,
Ben ise parmağımı o narin dudağına götürüp sus ölürüm o zaman demiştim.
Sarılmıştık ondan sonra saatlerce, sözler vermiştik birbirimize.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta