İsyanım Kendime Şiiri - Müzeyyen Yavuz

**
Benim bu hayatta
isyanım kendime
kimseye değil.
Bak bu gece benim
benim yerime
bulutlar ağlıyor.
**
benim isyanım kendime,
hiç kimseye değil.
birtek sen bana
bir nefes kadar yakınsın.
Sana dokunacak kadar uzaksın.
**
Ne gardaşım arar,ne bacım sorar
Kaderim kötüymüş yanlız beden var
Tenimi donduran soğuk bir rüzgar
Derdime dertleri eklemekteyim
*
Yazıya döktüğüm gönül acısı
Nerde kaldı hala teyze bacısı
Gelip görmez dayı,amca,hacısı
Belki gelir diye beklemekteyim
**
İşte benim isyanımda
bundandır.
elimi uzatsam
tutacak kadar yakın,
dokunmaya çalışsam
sana dokunamıyorum.
işte benim isyanım
bundandır..