Bozkırın çocuğu
Düz ovanın,kurağın,sıcağın
Yanık evladı
Barındırmadı mı seni yurdun da
Yalnızlığını da alıp yanına
Gittin gurbet ellere
Sığındın dağlara,taşlara
Kucak açtı yılan gibi kıvrılan yollar sana
İsyanım değil gurbete
İsyanım değil gecelerime
İsyanım değil dört duvara
Eğdiremedin kalleş dünya
Yıkamadın,yıkılmadım
Ne namerde,ne soysuza
Kayıt Tarihi : 12.5.2018 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!