İsyanım Benim Şiiri - Şuayip Albayrak

Bu şiiri sana yazmıyorum ben
Akılsız başıma isyanım benim
Vefasızlığına kızmıyorum ben
Yıllarıma çeşm-i giryânım benim

Sen yoksan ben yoktum varsan ben vardım
Tüm dostlarla yollarımı ayırdım
Seninçün hepsinin kalbini kırdım
Hatrımı sormuyor yârânım benim

Leyl ü neharımı dolduruyordun
Katre-i eşkimi donduruyordun
Ateş-i aşkınla yandırıyordun
Sende olmaz gayrı dermanım benim

çin-i ebruların canımı yaktı
Sitem-kâr sözlerin içime aktı
Kalbimde onulmaz dertler bıraktı
Olmadı yaramı saranım benim

Bana yâr sanırdım seni bî-vefa
Ağyâra yâr oldun, buldun mu reha
Çeşm-i hoş nigâha kanmam bir daha
Gerçeğe meyletti gümanım benim

Gülşen-i ârâmdın gülistânımda
Guşade ebruydun her an yanımda
N'oldu zalım n'oldu yed'in kanımda
Katlime cevazdır fermanım benim

Açıklamalar:
çeşm-i giryan=ağlayan göz
yârân=dostlar,arkadaşlar
leyl ü nehar=gece-gündüz
katre-i eşk=gözyaşı damlası
çin-i ebru=çatık kaş
sitemkâr=sitem eden
bî-vefa=vefasız
ağyâr=yabancılar
reha=kurtuluş, ferahlık
çeşm-i hoş nigah=güzel bakışlı göz
meyletmek=yönelmek
güman=zan, tahmin
gülşen-i ârâ=gül bahçesini süsleyen
guşade ebru=güler yüzlü, şen
yed=el