İsyanım ALLAH a değil bana acıyanlara

Hayatımın en güzel yılları acılarla geçti.
Sanki hiç kimse yokmuş gibi geldi beni seçti.
hayat bana gülmek yerine ağlamayı değer biçti.
Şimdi soruyorum?
acaba!
suçlu ben miyim?
yoksa;
bana bu hayatı zindan edenler mi?

ALLAH'a hiç bir zaman isyan etmedim,
hep şükrettim ve direnmeyi bildim,
onca acıyı kederi çeksemde,
yine de asla kahretmedim.

Zaman geldi güldüler arkamdan,
bilmeden atıp tuttular ordan burdan,
yüzüme söyleyemediklerini ise;
birin üstüne bin katıp
göya akıllarınca anlattılar.

Bence onların amaçları aslında belli,
beni saf sanıyorlar akıllarınca belki,
aptalım yaa anlamayacağım ne dediklerini sanki
akıllıyız diyorlar kendilerince kendilerini belki.

29 07 2009