Neden bir yağmur vakti göçüp gitmler
yahut sebepsiz öpüşmeler...
İsyanım aşkına değil sevgili.
İsyanım sana.
İsyanım, bir bulut yağmurla...
O en sevdiğin çiçekle beraber düştük sevgine.
Kokusu halâ hatırımda
ve rengi...
Bahsettiğim o narin gül
ve dikeni...
Neden bu kadar uzun günler
yahut kısa seninle beraber geçen saatler...
İsyanım zamana değil sevgili.
İsyanım sana.
İsyanım, bir akrep bir yelkovanla...
O en sevdiğin ışıkta eridim ve aktım sevgine.
Damlası donmuş yüreğinde.
Ve sönüyor.
Bahsettiğim o bin bir çeşit mum
ve ateşi.
Neden bu kadar uzak fikrin
yahut kurutulmuşsa güller,
yarım kalmış mumlar...
Yol düşlerim yok artık.
İlk kez bu denli yorgundur yalnızlığım...
Kayıt Tarihi : 2.4.2005 11:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serdar Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/02/isyanim-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!