İsyanda teller Şiiri - İsmail Koca

Nerede o eski günler ararım
İnsanlığa düşkün tutulur eller
Dostluğa can kurban sıkı sararım
Gelecek zamanda eser mi yeller

Kimine ömrümü severek verdim
Kimini dost bilip derdimi serdim
Aşka sürünürken sevdama şerdim
Uzanıp tutmazlar götürür seller

Feryadım duyulmaz gözyaşım akar
Dumanlı dağlarım yağmaz oldu kar
Güneşi görmedim sinemi yakar
Sazın sesi çıkmaz isyanda teller

Yaşamak haram mı düşünce derde
Kötülüğe mahkum beden kanserde
Kulak dinler beyni sorarsan nerde
Ağızlar bozulmuş nidasız diller

Fizani gönlünü karaya çalma
Bozuk deryalarda salını salma
Gamsız ellerde yurt değildir kalma
Gönüller pak olsun solmasın güller