İsyana Dönüyor Semazenlerim

Her sabah bir mısra çalar içimden
Aykırı ezgilerde hem güler hem inlerim
Yine aynıyım ben,yine tepemde cinlerim

Bu ışık niye yanar, ya nedir bu hal?
Şehrin gürültüsüne yapışmış her yerim

Asiyim bu demde hırçınım,kuralsızım
Niye isyana dönüyor semazenlerim

Yılkı atları gezer beynimin her zerresinde
Ay batar, ilahsız bir miraca döner seferim

Harap bir şehir taşırım, temmuza düşer ayazım
Yitik düşlerimi sorsalar, oy ben ne derim?

Kaç sözcük var ki şimdi dudaklarımda
Susar,yalnız ayaklarıma hükmederim

Yüreğimi alıcı kuşlar pay ederken
Mahzun dervişler gibi boyun büker giderim