İsyan / ss-22 Şiiri - Nesrin Göçmen

Hey dertler!
Hey hüzünler, durmayın sessizce...
Duyun beni!
Karşınızdayım işte!
Daha gelemeyen varsa, gelsin üzerime...
Öyle tek, tek değil; öyle sırayla değil,
Gelin haydi, gelin hepiniz birlikte....

Çocuk ruhlu, çocuk gibi bakım isteyen biriydim.
Yaşam yolunun çok uzun bir bölümünü yan yana yürürken,
benim gibi bir delinin kahrını çok çekmiştin..
Sarhoş gecelerimde başımı beklerdin sabahlara dek...
Hasta zamanlarımda, anamın bile yapmadığı bakımı
yapardın bilmeden bana...
Bu yetmez gibi, bir de yakınlarımla uğraşırdın
günlerce, hatta yıllarca...

İlk zamanlar sana gülerdim...
Sen, senin bilmediğin bir gariptin..
Etrafını sarmıştı ikiyüzlüler, çıkarcılar...
Senin yanında, seninle olan
sadece bir Tanrı'n vardı, bir de ben...
Tanrı'nın işi o kadar çoktu ki,
seninle ne ilgilendi,
ne de seni gördü hüzüngüneşi..
Geriye kalan bense; hiç düşünmeden,
sigaramdan çıkan duman gibi,
hep sana üfler, seninle paylaşırdırdım
kızgınlıklarımı...
Senin, sana yetecek;
artanı da başka birkaç kişiye bile,
fazlaca gelecek dertlerin varken...
Terslik üzerine gelse de terslikler,
sen şükrederdin hala,

'beterin beterinden koru' diye Yaradan'a.

Şaşkınlıkla bakar, burukça gülümserdim;

'Şu halimize bak' derdim, 'bundan da mı beteri? ? ? '
Ben böyle dünyanın tam ortasına.....
Yaşayıp, yaşayacağım ne kadar pislik varsa
tüm öfkemle, isyanımla; bir, bir bağıra, çağıra
dökmek istiyorum! ! !

Başımı dizlerine koyup,
saçlarımı okşamaya başlardın bu hallerimde...
Bilirdin;
bir türlü büyüyemeyen, büyümeyi göze alamayan benim,
kalmadığını bu alemde, senden başka sığınacak bir yerimin...
Senin o kuştüyü gönlünden başka,
bir mekanım olmadığını bilirdin...

'Bekleyelim' derdin,
'bekleyelim tomurcuk gülüm...
Hala yolda olup da, bize ulaşmak için yırtınan
daha neler, neler var, bekleyelim...
Belki şimdi sıra gelmesindedir,
yeni sevinçlerin, yeni umutların, yeni huzurların;
bekleyelim'...

Bense anlamaz, anlamlandıramazdım;
hayali pembe camların ardından bu gördüğün düşleri...

'Sen öyle san, sen öyle düşün! ! !
Toplanıp gelecek daha,
ne kadar bilmediğim, görmediğim dert varsa...
Hepsinin de canı cehenneme....'

diye bağırırdım tüm gücümle...

Biliyorum caneşim,
biliyorum sırdaşım,
biliyorum biriciğim...
Biliyorum bana diyeceklerini....
Ancak artık ben,
inanmak istesem de,
inanamıyorum işte....
Onun için sen de sus,
sen de birşey söyleme...
Sen söyleme.....

(sen söyleme-22)

27/10/2004