Yalan dudaklardan miskin bir ıslık
Lâdes dirgeniyle savurur beni
Bileylenmiş durur kötü kör bıçak
Yaran hafif diye avutur beni.
Nefesim can verir istim üstünde
Ifrât çöllerinde pistin üstünde
Rakkas eder âlem kistin üstünde
Paramparça eder dağıtır beni
Ruhumu döğerken bir kara rüzgâr
Kirpiğim kirpiğime değermi zâr
Yokluğunu savururken dalgalar
Kuytu bir köşede ağlatır beni.
Zifir tutmuş damarımdaki kanlar
Köpürmüş geceler başıma damlar
İrice cüsseli korkak adamlar
Fırsatı gelince bağlatır beni.
Bir isyân şahlanır dudaklarımdan
Kaçar cümle cenâh korkularından
Hiç kimse geçmesin sokaklarımdan
Sonra mum yakarak aratır beni.
Kırıp dallarını vurup dikeni
Yaprağının yeşiline göm beni
Bir avuç toprağı çok görüp hemi
Olur olmaz ite çiğnetir beni.
Sezâiyim bu dünyada kârsızım
Kâr'ı bırak zarardayım var sızım
Bu dünyaya değil öte arsızım.
Gelip gidip öyle oynatır beni..
Kayıt Tarihi : 6.1.2020 09:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!