İsyan-ı Aşk Şiiri - Serdar Yıldız

Aşkını unuttuğun güne savuruyor zaman beni.
Hesapsız vücutlarda gizli kalmış matemlerin
karşı kıyılardan duyulan çığlıkları arasında
ve yok oluşların onursuz kokularında intiharımı seyret şimdi.

Seyret ki; taş kalpli olmadığını bir kez olsun göster bana.
Seyret ki; sevginin o lanetli sözlerini
sana nasıl bir şevkle sarf ettiğimi düşle bir kez olsun.
Ve düşlerinin celladı ol, yok et beni bir an önce.

Ey bu şehrin kıyamet-i aşkı sevgili;
yok etmekten vazgeç artık beni ve uyan!
Bu oyun ki dünyanın kanunu bes belli.
Sorgulamak pek de anlaşılır olmasa gerek sevgili...

Utanmadan dokun bana boynuma dayadığın hançer gibi.
Dokun ve daha keskin olduğumu gör.
Zaten ölümsüz olmaz mı âşıkların yüreği?
Korkusuz olmaz mı zaten?

Sahip olduğun tüm benliğini gizle benden.
Gizle sevgin gibi.
Yalnızlık da kuralı değil miydi bu dünyanın sevgili?
İnanmadan gerçek olduğuna, savuruyor zaman beni.