İsyan Gülleri Şiiri - Nuri Can

Bahar geldi mi
cemreler düşer toprağa
göz ıslağında yeşerir umutlar
tomurcuklanır sevdaya bilenmiş yürek

isyan gülleri açar kızıl kor
onurun ve direncin doruklarında
yükseldikçe yücelir kara sevdalı başlar
başı dumanlı dağlar gibi
başı eğiklere nispet
yıldızlara ulaşır hür düşünceler
ay alacası şafaklarda

çiy düşünce kınalı bir kızın saçlarına
sevda yelleri eser ılım ılım
yalım yalım kavurur yürekleri
savurur gül kokulu yaylalara
çağlardan çağlara destanlar kuşanıp
türkü türkü izi kalır yollarda

akıp gider munzur suyu gürül gürül
göçer dost obalar ardında al ateşler yakarak
ve bırakarak bir başka bahara umutlarını
sevdanın kan kırmızı rengine kar düşer
üşür dalında binlerce tomurcuk çiçek

işte o zaman ben
en görkemli bulutları çağırıp
en yürekli rüzgarlarla
uğul uğul uğuldarım
isyanlar doğurup fırtınalarda

1980 Yeni Adım dergisi