İsyan Ettirme Şiiri - Sümru Yılmaz

Gecenin sesini dinliyorum yakamozların kucağında
Deniz derinden bir şarkı tutturmuş.
Karanlık laciverdin nakaratlarında
Sahil ıssız ve kimsesiz, gazinolar susmuş.

Şarkıları makamsız olurmuş dalgaların.
Bir yalnız adam bilinmeze yürüyor.
Bir kara haber var sanki önünde mutlulukların
Gecenin suskunluğunu sessiz avazlar yırtıyor.

Seni ve kokunu düşlüyorum
Acaba beni özlemişmidir diye.
Yokluğunda ipsiz sapsız kuruntu hayallerle yaşıyorum
Anlaşılan o ki, verdiğim savaş devam edecek ölesiye.

Tek kanatla uçulmaz, kendine bu kadar güvenme
Senden, ettiğimiz tüm yeminlerden ölümüne
vazgeçerim.
Gücümün son nefesindeyim, isyan ettirme
Gölgemi hattâ nefretimi bile alır giderim.