Sisli,pusulu gözlerimden düşen damla damla yaş oldun
Erirken sensizliğin pençesinde,ne derman ne de ilaç oldun
Üşüdüm titredim soğuk gecelerde
Sense koynuma yağan damla damla kar oldun
Ateş oldun en sevdalı anlarımda yaktın kül ettin
Su oldun istemeden belki de,boğdunda beni,söndüremedin
Çile oldun yumak yumak ben seni ne çare; çözemedim
Ölüm oldun,sinsice aldın yüreğimi,damarlarımda gezindin
Oysa ki derme çatma ne hayaller büyütmüştüm yüreğimde
İki kırık sandalyede yaşlanmaktı aşk
Kar yağarken en soğuk gecelerde,ısınmaktı gözlerinle
Dört mevsim sevdaydı benim umduğum hayat
Şimdi becerebiliyorsan tamir etmeyi,kırdığın gibi
Gel düzelt,gel artık,gel incitme yeter,üzme yüreğimi
En sahte dünyalara satarken saf benliğimi
İsyan ettirme bana karşı,bıktırma artık kaderimi dön geri
Kayıt Tarihi : 3.2.2009 16:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!