İsyan etmiyorum Şiiri - Cemal Aydoğan

Dışarıda kar yağıyor
Artık sen yoksun yanımda
Soğuk içim ürperiyor
Sensiz bedenim üşüyor
Senin sıcaklığın yok canımda
Yatmak isterdim koynunda
Biliyorum bu olanaksız
Ben yok oldum aklında
Çok geceler sensiz uyudum
Gecenin kör karanlıklarında
Görsem de seni rüyalarımda
Bitti yok oldu umudum
Artık sen yoksun hayatımda
Peşinden koşmaktan yoruldum
Olsan da derin uçurumlarda
Sensiz bir hayat kurdum
Seni sana bırakacağım
Ruhun olmasın isyanlarda
Gitsen de seni tutmayacağım
Yeniden elimden tutsan da
Bil ki seni unutacağım
İçindeki kini kovsan da
Biliyorum artık sen yoksun
İsterdim yeniden umudum olsun
Sevdan içime doğsun
Yüreğin benim için coşsun
Yok olsa da senin içinde varlığım
Yokluğunda olsa da yalnızlığım
Kazılsa da artık mezarlığım
Canansız yok canlılığım
Döndüm içimdeki sessizliğe
Alışmalıyım bensiz sensizliğe
Kabul edemezsem de sevgisizliğe
Yinede isyan etmiyorum kadersizliğe