Yandaki evde akıl hastası vardı, bense evin önünde oynuyordum.
Babasının elinde bir keser vardı, kızın peşinden koşuyordu, bense onlara bakıyordum.
Babası kızı yakaladı, keseri kafasına vurdu.
Çok korktum, feryat ettim, yardıma kimse gelmedi, yanıma kimse gelmedi.
Bende bir zamanlar senin gibiydim, güzel düzgün konuşan biriydim.
Beni korku, bu hale koydu, bu yüzden kekeliyorum.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta