Yandaki evde akıl hastası vardı, bense evin önünde oynuyordum.
Babasının elinde bir keser vardı, kızın peşinden koşuyordu, bense onlara bakıyordum.
Babası kızı yakaladı, keseri kafasına vurdu.
Çok korktum, feryat ettim, yardıma kimse gelmedi, yanıma kimse gelmedi.
Bende bir zamanlar senin gibiydim, güzel düzgün konuşan biriydim.
Beni korku, bu hale koydu, bu yüzden kekeliyorum.
Korktuğumda beş yaşındaydım, şimdi on beş yaşındayım.
Aradan on yıl geçti, ne yaptımsa, unutamadım, unutamıyorum.
İsyan etmiyorum, şükrediyorum, beterin beteri var diyorum.
Bu şarkıda ben kendimi anlatıyorum, benim gibilerini anlatıyorum.
Bu dünyayı seviyorum, insanları seviyorum, yaşamayı seviyorum.
İsyan etmiyorum şükrediyorum, beterin beteri var diyorum.
Kayıt Tarihi : 11.4.2010 10:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerimi okumak için uygulamayı indirebilirsiniz.. https://play.google.com/store/apps/details?id=com.sairselcukseker&hl=tr https://sairselcukseker.blogspot.com/
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!