İsyan etmem Şiiri - Serkan İbiş

Hayretle bakıyorum şu nefisli dünyaya,
Yüce Mevla'm ne güzellikler yaratmış,
Bu güzellikleri dertlerle bezemiş, tasayla işlemiş,
Acaba kulum isyan eder mi, yoksa etmez mi demiş...

Dert, tasa, varlık, yokluk içinde büyüdük,
Neyin ne olduğunu bildik,
Günahı da, sevabıda öğrendik,
Ama şükretmeyi bir türlü bilemedik...

Sevdik, sevdalandık,
En önemlisi sevildik,
Lakin o ulu sevdaya bir türlü el veremedik...

Yaradanın aşkı varken,
N'eyleyim başka aşkı diyip kendimize gelemedik...

Hata yaptık, üzüldük,
Ve üzülüyoruz hala,
Fayda etmez ki,
Bir çare olmassa allah...

Yeri geldi ağladık,
Yüreğimizi dağladık,
Kimse görmesin diye,
Kuytu köşelere saklandık...

Ne mutluluklar gördük,
Ne ölüler gömdük,
Ama hala kendimize bir çeki düzen veremedik...

Belki isyan aşamasına da geldik,
Ama allaha haşa isyan etmedik...

Durumum ortadadır,
Yüreğim buruktur,
Etrafımda o kadar insan varken,
Ben yine yalnızları oynamaktayım...

Ahh dostum, derdim çoktur,
Ama derman olacak insan yoktur...

İsyan etmem, etmeyeceğim,
Bu dünyada yanmışım, öbür dünyada yanmak istemem...