Bir isyan ettim koptum hayattan
yarınları bir bir astım geleceğin ipine
bıktım hayatın bitmeyen yalanlarından
çektim ömrümü bir bilinmezin içine
ben gülmeyi çocuklukta bıraktım
ve şefkati gömdüm annnele beraber toprağa
tiksindim hayatın oyunlarından
küstüm dalımdan zamansız kopan her yapraga
bir isyan ettim koptum hayattan
bildiğim bütün gerçekler yalanlar ülkesine kaçtı
bıktım hayatın bitmeyen yalanlarından
yaşamak hepimiz için utançtı
ben sevmeyi gençliğimde bıraktım
ve sevgiyi benim olmayan bir kadının yüregine astım
canım çok yandı aşkın dikenli yollarından
bir isyan ettim koptum hayattan
Kayıt Tarihi : 7.3.2008 19:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!