İsyan Çatlaktı! Şiiri - Asya Gülgün Özkan

//…gözlerim
gecenin asılı kalmış
binlerce gözündeydi…
bakışlarımla tek tek söndürürken onları
tan gökyüzünde geceyi yırtarak ağarıyordu…//

Tam bu anda,irkildim..
Sessizliğimi aralayan hislerimdi…
Ürpererek,dönüp baktığımda,
Gördüğüm,
Kocaman,bitimsiz çatlaklardı…
.
.
.
Çatlakların arasında,duran bir kadın…
Çatlakların arasında,bir ahu dilber…
.
.
.
Gecenin en koyusundan…zifiri kara…
Saçlar beline erişiyordu…
Elmacık kemikler,yükselen tepeler sanki
Sanki…kızıl kızıl…
Tepelerin arasında,esriyen
Ufacık bir burun..
Sapasında hızması asılı….
Dolgun dudaklar…lutufkar…çatlak…
Balaban,zümrüt yeşili gözler
Hüznü dışarı saçalıyordu..
Delgeç..delip geçen bakışlar
Ayakta suskun…beni kolluyordu..…
Soluğu,en ufak hızlanmadan
Göğüs kafesi,inip kalkmalardan uzak…

Afalladı…kalakaldı nefesim…

Yükselirken günün alası,
Bu kadın,ne ister,ne bekler?

Çatlaklar arasında bir dilber…
.
.
.
Ellerine nakış nakış kınaları çalmış,
Ayak bilekleri gazal…
Gazallarında halları cevahir
Çalkantıdan,ritimden uzak..
Takılı kalmışken bakışlar;
Kadın; süzülürcesine eğildi
Eteklerinin arasında,kıpırdanan
Bir şey arar gibiydi…
.
.
.
Soluğumu eksilttim..
Kınalı elleri,
Kızışan fecre uzanırken
Ayalarında cazcavlak bir beden vardı…
Çıplak…sesi çıkmayan enez bir bebe…
Ansızın;
Canhıraş,kanayan isyanlar içinde
Yakarışlar patladı,dolgun dudaklardan..
Bir damla süt insin diye göğüslerine…
.
.
.
Velhasıl;
.
.
.
Kararsız kaldım..

.
.
.
Hangisi daha kuru ve çatlaktı…

Toprak mı? ...

Dudaklar mı? ...

Süt inmeyen göğüsuçları mı? ...
.
.
.