Şu cümle küçüklüğümden kalmadır;
–isyan etmek olmaz, kötüyü çağırırsın, sessizce kabullen..
İstanbul’ da yaşıyorum Türkiye‘ nin en büyük şehrinde ve bu cümleyi kurabilecek haddeye ulaştım. Vaziyetimiz, hani sık sık derler ya;
-Allah kimseyi hastanelere düşürmesin… hallerinde.
Benim dayanma sınırlarımın iflasın eşiğinde olma sebebi de bu. İki haftadır hastane yolları, testler ve tahlillerle telef olduk. Hele hasta olanın hallerini hiç anlatmayacağım. Bir soru sorduğunuzda doktorlar isterlerse zorla ağızlarından birkaç kelime çıkarıyorlar, o da ister anla ister anlama kısa cümlelerinden ibaret. Teşhis konulamıyor, yeniden ve yeniden başlanıyor her şeye. Her birim birbirlerine danışmadan, bağımsız rapor yazıyor. Bu kopukluk yüzünden yeniden ve yeniden yaşanıyor. Ağlar mısın güler misin? ! Yapacakları bilgisayarın iki tuşuna basıp isim yazarak bilgilere ulaşmak. Ve biz mekik dokuyoruz, beyin cerrahları, nöroloji, nükleer araştırma, dahiliye ve vs vs.. Sonuç tam bugün alınacak iken; doktorumuzun kayınvalidesi vefat etmiş ve kimse yerine bakamıyor denilerek yine ertelendi.
Ben iyi bir şifacı olmalıyım, hasta olmayan hastaları görmeye dayanamıyorum, gerçeklerine zaman ayrılamıyorlar! Belki onları da ben ayıklarım-ayıltırım. Düzensizlik içinde düzen varmış gibi tüm hastanelerde. Lütfen eğer sevdikleriniz varsa,kötü günler için çok para biriktirin veya özel sağlık sigortası yaptırın ve yahut zengin biri olun! Hoş bunun içinde bir cevap var; ''Ne kadar paran olursa olsun ecel geldi mi! ...'' En azından sevdiğin insan telef olmaz, sinirlenmez ve sinirlenmezsin..O vakitlerinde insan; '' bana ne olursa olsun o acı çekmesin, sürünmesin'' diyor. Sevdiğin acı çekerken bir yerlerin acıyor. Dayanamıyorsun.
Bir rivayete göre geçmiş yaşamlarımda doktor, hemşire, cerrah ve filozofmuşum. Bu enkarnasyonumda bunun bedelini mi ödüyorum ne dersiniz? !
Keşke demem ve demeyecek şekilde yaşamaya çalışırım ama KEŞKE, Avrupa standartlarına ilk önce insanca yaşamakta ve sağlıkta ulaşabilsek!
Hastane köşeleri yerine sağlıklı, huzurlu, esenlikli gülümsemelerde sıkışıp kalın…
*kalemi gönülden mürekkepli kadının günlüğünden
30.05.2005 İst.
Şule AydemirKayıt Tarihi : 30.5.2005 21:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sevgi ve sabırla kal...
üzgünüm..
TÜM YORUMLAR (4)