İSYAN
İsyanım kadere feleğe değil, beni kulum diye yaratana dır,
Bir lokma ekmek, hırkayı verip; ölüm ölüm diye korkutanadır,
Önüme enva-i meyveler koyup; yeme yeme diye hep vuranadır;
Madem yenmeyecek, bunca nimeti; madem yasakları neden yarattın:
Hani adaletin kuralın vardı; senin için her kulun aynıydı,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta