İSYAN
İsyanım kadere feleğe değil, beni kulum diye yaratana dır,
Bir lokma ekmek, hırkayı verip; ölüm ölüm diye korkutanadır,
Önüme enva-i meyveler koyup; yeme yeme diye hep vuranadır;
Madem yenmeyecek, bunca nimeti; madem yasakları neden yarattın:
Hani adaletin kuralın vardı; senin için her kulun aynıydı,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta