Yalnızım kararmaya başlamış hücremde
Aklımda ki sensin gözüm derinlerde
Kalbim ürkek titrer umutsuz yüreğimde
Çaresiz beklerim nefesim isyanla dolu
Açarım kaparım siluetin kaybolmaz
Unuturum kendimi ağlayanım olmaz
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta