İsyan Şiiri - Özgül Özyılmaz

Yine kara bulutlar çöktü yüreğime, yine içimin bunaltısı sıktı boğazımı
Dellendim yine, düşünemez oldum sağlıklı, uyku uyuyamaz oldum geceleri,
Yüreğimde bir fırtına! Boğazımda bir el! ! Beynimde balyozlar! !
Korkuyorum..! Korkuyorum aklımı yitirmekten!
Öfkemle birilerine zarar vermekten..
Öfkeliyim! Gerginim! Her an patlamaya, tahrip olmaya ve tahrip etmeye meyilliyim.
Öyle bir noktasına geldim ki herşeyin,
“Yeter artık! Defolun! Düşün yakamdan! Beni rahat bırakın! ” diye haykırıp
Çekip gitmek istiyorum buralardan..
Kaybolmak, kimseyi görmemek ve duymamak istiyorum..
Artık tahammül gücüm tükendi, sabrım uçtu gitti! Bitti artık! !
Herkesin herşeyin canı cehenneme!
Tek istediğim; BENİ RAHAT BIRAKIN! ! !
Sormayın, sorgulamayın, zorlamayın, BENİ YALNIZ BIRAKIN! !
Bıktım kaprisinizi çekmekten!
Bıktım istemediğim şeylere hatır, gönül işi katlanmaktan. YETER ARTIK! YETER!
Aile iseniz aile gibi olun! Kendi başınıza da birşeyler yapın!
Arkadaş iseniz arkadaş gibi olun!
Dadınız olamam, her an sizi arayamam ve her an sizi görmeye de dayanamam!
BEN BÖYLEYİM!
Değişiklik ister yüreğim, daralırım hep aynı ortam, aynı muhabbet bunalırım!
Yeterince problemim var, yeterince acı çeker yüreğim,
Bir de sizler bunaltmayın! “ALLAH KAHRETSİN SİZİ” dedirtmeyin!
Beni o noktalara getirmeyin!
Allah rızası için çekilin, gidin ve beni BENİMLE BIRAKIN!
Zorlamayın beni istemediğim şeyleri yapmaya
Huzura, anlayışa, olduğum gibi, sessizce kabul görmeye ihtiyacım var şu an..
En çok da YALNIZ KALMAYA..
Aslında herbirinizi ÇOK AMA ÇOK SEVİYORUM..
Ve istemiyorum sizleri kırmak, sizleri üzmek..
Ama görünmez zincirler vurmayın hayatıma,
Ambargolar koymayın yolun yarısından sonra kalan zamanıma!
Zaten üzgünüm, zaten çaresizim, bir de sizler sokmayın beni iyice çıkmaza..
Tek istediğim huzur bulacağım, sığınabileceğim güvenli, sıcak kollar..
Ama zorla almaya kalkmayın beni kollarınıza, bırakın, ben istediğimde gelirim size..
Biliyorum sizin de ihtiyacınız var sevgiye, sıcak kollara ama zorla olmaz!
Hazır değilsem öfkemden başka hiç birşey alamazsınız,
Hatta uzaklaşırım sizden, istemem görmek, duymak,
Geri gider ayaklarım, nefret etmeye başlar duygularım..
İşte bu yüzden zaman zaman ANLAYIN ve uzak durun benden..
Bırakın toparlanayım, bırakın soluk alayım, ben iyi olmazken size nasıl faydalı olayım?
Nasıl gülsün yüzüm içim öfkeyle çağlarken, çığlık çığlığa haykırırken?
Olmuyor işte ve bir türlü ANLAMIYORSUNUZ!
İşte bütün mesele de bu!
Anlamıyorsunuz neyse, destek olamıyorsunuz, o da tamam!
Ama ALLAH RIZASI İÇİN köstek de olmayın hayatıma! !
Yük olmayın sırtıma, kasvet olmayın yüreğime,
ÇÜNKÜ BIKMIŞIM! ÇÜNKÜ TÜKENMİŞİM!
ARTIK TAŞIYAMIYORUM, HİÇBİR ŞEYİ VE HİÇ KİMSEYİ! !
Ben ne yapacağımı bilmezken, ben geleceğime umutla bakamazken
Bir de sizler tüketmeyin beni..
Üç günlük dünyada, üç kuruşluk imkanlarımın da içine etmeyin
Onları da bencilliklerinizle bana zehir etmeyin!
Kendi başıma, kendi halimle, olduğu kadarla da mutlu olmasını bilirim ben!
Yeter ki siz elleşmeyin, beni bana bırakın ilişmeyin!
Yok ki size zararım, yük değilim ki hiçbirinize,
Saygıdan öte hiçbir şey istemiyorum sizlerden, yalnızca KARIŞMAYIN, YARGILAMAYIN!
Ben kendi doğrularımla, siz kendi doğrularınızla dilediğinizce yaşayın
Sadece benden UZAK DURUN.. Ve lütfen SUSUN daha fazla KONUŞMAYIN..