İsyan Şiiri - İsmail Eski

İsyan bu dağlara inat uzayan yollara inat
Sevgiye, hasrete, özleme inat
Kaf dağında okyanus kadar imkansız
Pırlanta kadar kusursuz olsan da inat

İçtiğim sigaranın dumanında
Bir kadın oynuyor siyah bulutların içinde
Derin derin bir nefes daha çekiyorum
Ve kan ve boşa atılan bir izmarit daha

Kız oğlan kız sevgimiz bozulmuş artık
İmkansızlar zorlamış son dakikalar için
Yaşanmış ve devrilmiş her şişede
Bir gerçek yatmış

Uzunca iki el atımı silah sesi
Bir aşk yatıyor yerde
Gecenin alacasında kırmızı bulutlar
Siyah kırmızı bulutlar sevdanın yalancı bekçisi

Gecenin dadasında kısa bir ürperti
Ve ardından kopan fırtınada yine sen
Ağaçlar iç çekiyor derin derin
Kuru yapraklar ağlıyor sevdaya

Duvarlar arasında kalmış bir kurt gibi
Parçalıyor içimi sevdan
Her ulumasında kafamda çığlıklar içinde
Bir çocuk ağlıyor
Ve arkasında hep gözyaşı kalıyor.

Konuş sevdiğim uzaklarda olsan da konuş
Son bir kez kulaklarımda çınlasın sesin
Son bir kere sesinin titremesiyle hayalini kurayım
Ve ayrılığın bitip tükenmeyen açısını tatmak üzere
Son yolculuğa ayrılayım.