“Artık gelmesen de olur gelme dağıtma yalnızlığımı,”
Umudu olmayan bir insanın tesellisi işte bu cümle
Allah yaratırken beni, şansı yanımda vermeyi unutmuş
Şansı başka kullarına vermiş beni hiçlemiş
İsyanım her şeye, hayata, Tanrı’ya
Anlaşıldı sadece bu dünya değil benim cehennemim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta