Gitsem yaban ellerdeki sahrâlara bir gün
Vallâhi inan hiç kalamam ben sana küskün
Gülşende nazif, bağda latif, kırda güzelsin
Meftûn ediyor rûhumu şen manevi hüsnün.
Tutkun sevenin parçalı kalbinde ateşsin
Gurbette karanlık gece kaldıkça güneşsin
Rüyamda hayâl mahsulü hülyâlara eşsin
Mesrûr ediyor Mehmedi sıdk-işveli hüsün.
Nazif = pak, temiz
Manevi hüsnün = iç güzelliğin
Sıdk-işveli hüsnün = gerçek gönül alan güzelliğin
Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
/ / . . / / . . / / . . / /
Kayıt Tarihi : 22.7.2011 05:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!