İşveli Gülüşün Şiiri - İsmail Türkmen

bıraktım arkamda gidiyorum
en güzel yerindeyim İstanbul’un
gece yalancısı ışıklarını arkada
ey işveli şehir işte çıkışındayım

sahte dostluklarını arkada bıraktım
süslü sokalrındaki işveli bakışlarını
geceye isteksiz giden yıldızlarını
bıraktım yüze sahte sahte gülüşlerini

bıraktım arkamda gidiyorum
en işveli gülüşlerin kirletirken
halicin mavi sularını senden;
ayrıldım gidiyorum işveli şehir

baksana içten dostluklar bende
valizime yerleştirdim bırakmadım
sahte çiçeklerle süslü sokaklarına
aldım düşlerimi yaren, gidiyorum

iki yüzlü şehrinde kanayan yürekleri
ekmek parası için terleyen tenleri
işveli riyana hüzünlenerek bıraktım
arkamda, senden gidiyorum, İstanbul