İşveli Gülüşü Öldürür Beni
Kâkülü yanakta sallanır amma,
Sıralı benleri öldürür beni.
Onca diller döktüm gelmez imana,
İşveli gülüşü öldürür beni.
Yanakta gamzeler benlere inat,
Sürmeli gözleri etmiyor biat.
Onun her gülüşü ediyor abat,
El ele tutunca öldürür beni.
Seven sevdiğini bağrına basar,
Gönül içlerine kurulur hisar.
Başımızda kavak yelleri eser,
Bazen poyraz olur öldürür beni.
Gönlümün sultanı gelirse şayet,
Bir anı ömüre oluyor diyet.
Sevip sevilmekte olursa niyet,
Giderken bir buse öldürür beni.
Yaprak sallansa da dallar yerinde,
Sevdadan rüzgârlar eser serinde.
Eyüp’ün yarası indi derinde,
Gönül içlerinde bildirir beni.
Eyüp Şahan
Mersin 7.9.1994
Kayıt Tarihi : 20.9.2012 21:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!