Köşeye saklanmış küçük aşklardık biz
hep aynı köşede buluşur ayrı şarkıyı söylerdik
sen beni dinlerdin bende seni
bazen aşkımıza sobe yapardık sanki birdaha görümeyeceğimizi bilirmiş gibi
o ebelemeçte ebe hep ben olurdum dokunman hoşuma giderdi bense sana bir daha hiç dokunamıycakmış gibi
istop çer çöp te renklerim sendin benim siyah hariç o rengi gittiğin gün tanıdım
şimdi büyüdük bak şarkılarda bitti şimdi ben artık söylemiyor bak yazıyorum beklide birini sen duyarsın diye
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Devamını Oku
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta