Köşeye saklanmış küçük aşklardık biz
hep aynı köşede buluşur ayrı şarkıyı söylerdik
sen beni dinlerdin bende seni
bazen aşkımıza sobe yapardık sanki birdaha görümeyeceğimizi bilirmiş gibi
o ebelemeçte ebe hep ben olurdum dokunman hoşuma giderdi bense sana bir daha hiç dokunamıycakmış gibi
istop çer çöp te renklerim sendin benim siyah hariç o rengi gittiğin gün tanıdım
şimdi büyüdük bak şarkılarda bitti şimdi ben artık söylemiyor bak yazıyorum beklide birini sen duyarsın diye
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta