Uzaktan bakarak yetiniyordum ilk zamanlar
ama delirircesine, içten içe yiyordum da kendimi.
engel olunamıyordu, çaresize çare aramak gibiydi benimkisi.
Kartal gibiydim aslında, etrafında dolanıp,
en uygun zamanı yakalayınca yaklaşacaktım.
ama nasıl çekim gücü varsa sende, zamana aldırmak ne kelime,
duramıyor,istemdışı davranıyor,
kalbe bir kördüğüm atılıyor ve
yaklaşıyorum...
yaklaştıkça arzuluyorum tenini,dudaklarımın dudaklarında gezintisini,
vücut sıcaklığımın esefle artması gibi,
had safha da istiyorum seni.
Kayıt Tarihi : 10.6.2011 20:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!