İstiyorum Şiiri - Aşık Turhani

Aşık Turhani
11

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

İstiyorum

Uzanmışım yatağa yanımda diyaliz
El ele, göz göze dolaşırken siz
Karşımda duvar her taraf sessiz
Ben ben gülmek istiyorum

Doktor babamdır, anam hemşire
Ben ne diyeyim böyle kadere
Bir böbrektir derdime çare
Ben ben böbreğimi istiyorum

Sağımda acı, solumda hüzün
Gülüp eğleniyordum daha dün
Bir damla neşeye muhtacım bu gün
Ben ben mutluluğumu istiyorum

Ne gecem bellidir, nede gündüzüm
Her zaman hastanede açılır gözüm
Benliğim kayboldu hastadır özüm
Ben ben sağlığımı istiyorum

Ali'm mahzun, Ayşe'm boynu bükük
Halsizim gözlerimin önü çökük
Yaşıyorum işte bölük pörçük
Ben ben hayatımın tamamını istiyorum

Yarim gözü yaşlı yanımda durur
Bazende yanımda Turhani bulunur
Çokmudur bana birazcık huzur
Ben ben huzurumu istiyorum

Bütün dostları organ bağışı yapmalarını rica ediyorum. Ben hasta değilim. Ama görevim boyunca çoğu zaman yanlarında bulundum. Hastaların ızdırabını yakında gördüğüm için bu şiiri onların ağzından yazdım. Aşık Turhani

Aşık Turhani
Kayıt Tarihi : 25.10.2005 10:22:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Tülin Şen Altınlı
    Tülin Şen Altınlı

    Kendi adıma; 18 yaşıma girer girmez yaptığım ilk güzel eylemdi organ bağışlamak... 'Bir insanı kurtaran, bütün insanlığı kurtarmış gibidir'... Hep buna inandım.. Bu bağışta bulunurken; yıllar sonrasında, rahmetli babamın da diyalizle tanışacağını bilmiyordum.. Zar-zor ikna ettim böbreğimin birini O'na bağışlamaya.. Yürüme engelli olduğum için, böyle birşeye kalkışmamı doktorlar ve hemşireler de yadırgadı önce.. Bir de onları, en azından testlere iknâ etmem gerekti... Aylarca testlere tâbi tutulduk... Babam da ben de.. Doku uyumu konusunda ve benim sağlık durumum konusunda hiçbir problem yoktu; bütün testler pozitif yöndeydi.. Ama babamda damar sertliği olduğundan; nakil yapmadı doktorlar.. Yıllarca çok çekti Canım Babam.. İçim eridi durdu O dağ gibi babamın günden güne eridiğini gördükçe... 2003 yılının başında kaybettik... O'nu kaybettikten 1,5 yıl sonra evlendim Öbür Yarım'la.. Beni telimle-duvağımla göremedi babam.. İçimde hep bir ukde olarak kalacak...
    Ama birgün; bir başka diyaliz hastasını, ya da organ nakli bekleyen bir babayı hayata döndürecek belki de bedenim.. O baba teliyle-duvağıyla görebilecek bu sayede belki kızını.. Ya da aslan oğlunun damatlığını... Torunlarını sevebilecek belki.. Bu açıdan müsterihim...
    Daha ne söyleyebilirim ki!.. Duygularım çok yoğun şu anda.. Yüreğinize sağlık Sayın Turhani...
    Bütün böbrek yetmezliği çeken diyaliz hastalarına, ya da organ nakli için bekleyen hastalara, en kısa sürede bekledikleri güzelliğe kavuşmalarını diliyorum...
    Ama unutmayın dostlar!.. Belki de derman sizsiniz... Organ bağışı konusunda tereddüt etmeyin...
    ...Ve dilerim ki; günün birinde, organ nakli için bekleyenlerden olmayın...
    Hayatta hiç kimse; hiç birşeyden muaf değil... Herşey, bir nefes kadar yakın hepimize..
    Unutmayın...

    Cevap Yaz
  • Hülya Ekmekçi
    Hülya Ekmekçi

    Sayın Turhani,

    Çok hassas bir konuyu, ince ince işlemişsiniz.Malesef böbrek hastalarının birinci adresleri oluyor hastaneler.Duyarlı yüreğinizi kutluyor, organ bağışı konusunda duyarlı insanların artmasını diliyorum....Saygılarımla

    Cevap Yaz
  • Suna Doğanay
    Suna Doğanay

    Duyarlı yüreğinizi kutluyorum. Tebrikler

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (3)

Aşık Turhani