İstisnai Bir Aşk Hikayesi

Hayalimin çizdiği figür
Kalbimin artı nabzı
Umut gökyüzünün uzak yıldızıydın
Yıkıntılı arzularımın arasından,
Adresimi buldun.
Gönül kapımı çaldın,
Sensin diye açtım.
Tanımamama rağmen
Kalbimde ağırladım hemen
Gözlerinde tasarladım ebedi cennetimi
Gerçekler tozu ile kirlenmeyen,
Öyle temiz bir his ki
Her insanın saf ve masumluğunda,
Yaşadığı çok güzel duygular bunlar.
Zaten sevgiye ihtiyacı olan insan,
Her şekilde sever.
Gülüşünü özlüyorum,
Yüzünü görmememe rağmen
Uzaklarda olsan da,
Ruhuna sevdalıyım bir kere.
Bu yüzden her halini hissedebiliyorum
Mesafelerin ne önemi var ki zaten,
kalpten kalbe köprü kurulmuşsa eğer
Her yeni gün kalbime sevgin doluyor
Gözlerim sende,kalbim avucunda…
Aşk bir öpücükten ibaret değil
Asla da derin dokunuş değil
Bunu seni severken anladım
Aşk içine gizlece işlemeli
O masum haliyle yüreğinde büyümeli
Benliğime doğdun özgürlük güneşi gibi
Kırdın tüm kalbimin kilitlerini
Aşk sesleri yükseldi
Sessiz sedasız dünyamda
Yeni ilan edilen aşk-ı alemde
Işığının aydınlattığı kadar
Körler gibi adımlıyorum
ama en azından
İzindeyim artık yalnız değilim
körler nasıl severmiş
Bunu da seni severken anladım
körlerin gönül gözü kadar
kimin gözü açık ki
Ve görebildiği zaman da
Bu büyü bozulur.
Aşkımızın büyüsü de devam etsin diye,
Hep kapatacağım gözlerimi...