yanılgıyla yeni güne başlayan korkunç insanlardık
kızarıp bozaran terli yanaklarımızda çocukluğumuzun;
tahteravalli zamanlarına uyanırdık.
sonraları; son bulan gamlı hazanların ilk sabahında;
şarkılar, makamlar, güfteler biriktirirdik.
şaire benzeyen yanımızla uzatmalı mıydık acaba ellerimizi, ayaklarımızı?
uçurtma tutan kuş kanatlarında sallanmalı mıydık yoksa boş yere?
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta