Bu ıstıraplı gülüşün kimden emanet çocuk?
Oysa dilinde korkusuz bir ıslık,
Göğsünde yankılanan bir çarpıntı ile dayanmıştın göz uçlarıma.
Yerçekimine karşı koyan düşlerine,
Gökkuşağına asılı kalan uçurtmalarına ne oldu? Denize çarpıp yankılanan sesini,
Karanlığı baştan başa yırtan bakışlarını nerede yitirdin?
Hangi harbin orta yerinde bıraktın sevincini,
Hangi gecenin ucuna astın o şafak vakti yıldızarını?
Kayıt Tarihi : 24.2.2022 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!